een brief aan mijzelf

een moeizame ochtend, maar wel met minder pijn dan andere ochtenden, enorm moe wakker worden.. maar dit keer zonder hoofdpijn! zou dit een voorzichtige verbetering zijn? ook mijn dochter had het zwaar. sokken die niet lekker zitten, pijntjes in haar lijf maar vooral nog erg moe zijn en nog niet klaar zijn voor de dag van vandaag. Waar ik normaal met haar mee ga in haar emoties en frustraties, lukte het vandaag om mijzelf buiten haar emoties te zetten om er echt even voor haar te zijn, om haar emoties er te laten zijn. iets wat rustiger ging ze de deur uit en voelde ik een momentje van trots. Het overspoelde mij niet! ik kon het aan! 

na dit momentje van trots ben ik mijn bed weer in gedoken, de vermoeidheid nam niet af, de zware spieren namen toe. Ook ik was nog niet klaar om deze dag te starten. eenmaal in bed kwam er een heerlijke ontspanning over mijn lijf, om 11 uur ging mijn wekker met enige tegenzin stapte ik dan toch maar uit bed om te kijken wat de dag van vandaag mij te bieden heeft en eigenlijk is dat even niet zoveel want ik voel mij leeg, mijn hoofd is leeg, ik kan even niet zo goed op woorden komen even een kleine storing in mijn brein. 

ik keek naar buiten grijze lucht en ijzig koud.. ik besloot toch mijn laptop er even bij te pakken en het documentje van de psycholoog waarin alle brieven staan voor mijn omgeving van vroeger. om de pijn die ik toen ervaarde een plekje te kunnen geven. ik lees de laatste brief door en denk.. zo.. nou ben ik aan de beurt en begin met schrijven. 

een brief aan mijzelf.. ja dat voelt een beetje gek. Maar weetje.. het geeft ruimte.. weer een stukje wat ik los kan laten. want zoals ik in de brief schrijf, ik ben het waard! ik ben het waard om te herstellen van de pijn van vroeger, maar ook om te herstellen van post-COVID. om mijn weg naar geluk weer te vinden want het is nooit te laat om te leren hoe je van jezelf kunt gaan houden. 

wat de dag verder vandaag brengt? nou eventjes niks. want na een mislukte poging om een kopje koffie te zetten waarbij ik vergeet om het kopje onder het apparaat te zetten heb ik maar besloten dat ik het hierbij laat. een groot deel van de rest van de dag breng ik door met mijn ogen dicht in een andere wereld. 

slaaplekker!